Η Εκκλησία είναι χτισμένη σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο. Στηρίζεται σε 8 πεσούς, ενώ διαθέτει και γυναικωνίτη.
Τα κλίτη χωρίζονται από τον κυρίως ναό με κιονοστοιχία. Από τα μεγάλα παράθυρα του βόρειου, του νότιου και του δυτικού τοίχου εισέρχεται στο ναό άπλετο φως δημιουργώντας μία αίσθηση λαμπρότητας, μεγαλείου και κάλλους στο εσωτερικό του ναού.
Το αρχιτεκτονικό σχέδιο το οποίο προσομοιάζει την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης επιμελήθηκε ο Σόλων Κυδωνιάτης.
Η κατασκευή του Ναού μας ολοκληρώθηκε μόλις το 1990 και από τότε μέχρι σήμερα, το εσωτερικό του ναού εμπλουτίζεται σταδιακά με τα απαραίτητα στοιχεία για την εύρυθμη λειτουργία του.
Το τέμπλο κατασκευάστηκε το έτος 2000 και είναι ξυλόγλυπτο και αρκετά περίτεχνο. Περίτεχνα είναι και τα καθίσματα καθώς και επίσης οι δύο δεσποτικοί θρόνοι, ένας ξυλόγλυπτος και ένας μαρμάρινος που είναι τοποθετημένοι εκατέρωθεν στον σολέα (σε λειτουργική χρήση είναι μόνο ο ξυλόγλυπτος), δωρεές ευλαβών Μοσχατιωτών.
Στο εσωτερικό του Ναού υπάρχουν επίσης και 4 παρεκκλήσια, δύο σε κάθε κλίτος. Στο νότιο κλίτος το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στον Άγιο Φανούριο, στο βόρειο κλίτος το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στον Άγιο Χαράλαμπο, στον νότιο γυναικωνίτη το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στην Εικόνα της Παναγίας “Άξιον Εστί” ενώ στον βόρειο γυναικωνίτη, το παρεκκλήσι είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νεκτράριο.
Την περίοδο που κατασκευαζόταν ο κυρίως Ναός, η Θεία Λειτουργία τελούνταν ακριβώς κάτω από τον Ναό, σε έναν χώρο διαμορφωμένο ειδικά για να στεγάσει τις λειτουργικές ανάγκες της Εκκλησίας την περίοδο αυτή. Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ναού, ο από κάτω χώρος χωρίστηκε σε 2 τμήματα: στην αίθουσα εκδηλώσεων και στο παρεκκλήσι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Αρσένιο τον Πάριο.
Η αίθουσα εκδηλώσεων είναι χωρητικότητας 200 ατόμων και χρησιμοποιείται κυρίως για τις εκδηλώσεις που διοργανώνει ο Ναός, για τις δράσεις του τομέα Νεότητας και Οικογένειας του Ναού, αλλά και για την παροχή καφέ και κεράσματος σε εκείνους που τελούν το μνημόσυνο του οικείου τους.
Η ενορία αριθμούσε σημαντικό αριθμό Παρίων. Έτσι, το παρεκκλήσι αφιερώθηκε στον Άγιο Αρσένιο τον Πάριο λόγω της ευλαβούς δωρεάς τμήματος λειψάνου του αγίου προς τον Ναό, η οποία έγινε το 1972, όταν ήταν εφημέριος ο π. Ευσέβιος Μπερερής.
Την πρώτη Κυριακή του Φεβρουαρίου κάθε χρόνου, τελείται με λαμπρότητα η πανήγυρις του Αγίου Αρσενίου του εν Πάρω, στην οποία συμμετέχει η παροικία των Παρίων της ενορίας, και ο σύλλογος των Παρίων ο “Άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω”